ឪពុកម្ដាយទាំងឡាយគួរយកចិត្តទុកដាក់! បើកូនអ្នកតែងតែ និយាយនូវឃ្លាទាំង ៤ ប្រយោគនេះ មានន័យថា កូនអ្នកមាន EQ ទាបណាស់

ភាពវៃឆ្លាតខាងអារម្មណ៍ (EQ) ដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍របស់កុមារ ប៉ះពាល់ដល់សមត្ថភាពក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទង ការរួមបញ្ចូល និងជោគជ័យនៅពេលក្រោយ។ ពាក្យសម្ដី​ធម្មតា​ចំនួន ៤ ក្នុងចំណោម​កុមារ​ដែល​មាន EQ ទាប ដែល​ឪពុកម្តាយ​ត្រូវ​យកចិត្តទុកដាក់ ​ដើម្បី​ជួយ​ដល់កូនរបស់អ្នកក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ឱ្យកាន់តែទូលំទូលាយ។

Cover Copy

១. តើកុមារ EQ ទាបងាយរងគ្រោះដែរឬទេ?

កុមារដែលមានកម្រិតបញ្ញាផ្លូវចិត្តទាប ច្រើនតែពិបាកគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់ពួកគេ។ នៅពេលដែលពួកគេមិនអាចគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់ពួកគេបាន ពួកគេអាចធ្វើសកម្មភាពដោយមិនគិត និងគ្មានសណ្តាប់ធ្នាប់។ កុមារទាំងនេះក៏ជារឿយៗទទួលរងនូវបញ្ហាផ្លូវចិត្តជាមួយនឹងការលំបាកកាន់តែច្រើនប្រឈមមុខនឹងស្ថានភាពមិនល្អ។

ក្នុងដំណាក់កាលនៃការអភិវឌ្ឍន៍ ការចេះគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់ពួកគេ គឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់បំផុតក្នុងការជួយកុមារឱ្យរក្សាតុល្យភាព និងស្ថិរភាពក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ កុមារដែលខ្វះខាតក្នុងទិដ្ឋភាពនេះអាចប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាជាច្រើន។

ពួកគេអាចបង្ហាញការខឹងសម្បារ យំច្រើន ឬក្នុងករណីខ្លះ ចូលរួមក្នុងអាកប្បកិរិយាធ្វើឱ្យខ្លួនឯងឈឺចាប់។ នេះមិនត្រឹមតែប៉ះពាល់ដល់ការអភិវឌ្ឍន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់កុមារប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងបង្កើតបញ្ហាប្រឈមសម្រាប់អ្នកជុំវិញខ្លួនក្នុងការអាណិតអាសូរ និងផ្តល់ជំនួយចាំបាច់ផងដែរ។

១ Copy

២. ៤ ប្រយោគដែលកុមារដែលមាន EQ ទាបតែងតែនិយាយ

- ឃ្លាទី ១ "ខ្ញុំមិនចាប់អារម្មណ៍វាទេ..."

ឃ្លានេះត្រូវបានគេឮជាញឹកញាប់នៅពេលដែលកុមារឆ្លើយតបទៅនឹងដំបូន្មាន ឬការណែនាំពីឪពុកម្តាយ ឬគ្រូបង្រៀន។ កុមារដែលជារឿយៗបញ្ចេញមតិថា "ខ្ញុំមិនខ្វល់អំពីរឿងនោះ" ប្រហែលជាកំពុងមានបញ្ហាជាមួយនឹងការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងនៃអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ហើយប្រហែលជាមិនចង់ប្រឈមមុខនឹងបញ្ហា ឬការលំបាក។

អាកប្បកិរិយានេះអាចបង្កើតរូបភាពមិនសូវវិជ្ជមាននៅក្នុងក្រសែភ្នែកអ្នកដទៃ ដែលជារឿយៗបង្ហាញពីភាពអាត្មានិយម ភាពស្ងប់ស្ងាត់ ខ្វះការអាណិតអាសូរ និងមិនមានឆន្ទៈក្នុងការសហការ។ កុមារដែលបង្ហាញភាពព្រងើយកន្តើយបែបនេះច្រើនតែពិបាកទទួលបានការគោរព ឬមិត្តភាពដោយស្មោះពីអ្នកដទៃ។

​- ឃ្លាទី ២ "ខ្ញុំមិនខុសក្នុងរឿងនេះទេ..."

ឃ្លានេះត្រូវបានគេឮជាញឹកញាប់នៅពេលដែលកុមារធ្វើខុស ឬនៅពេលមានជម្លោះជាមួយមិត្តភក្តិ។ ក្មេងដែលតែងតែនិយាយថា "ខ្ញុំមិនមានកំហុសក្នុងរឿងនេះទេ" មានទំនោរចៀសវាងការទទួលស្គាល់កំហុស ដោយមិនចង់ទទួលស្គាល់ថាគាត់បានធ្វើអ្វីខុស។ អាកប្បកិរិយាបែបនេះមិនត្រឹមតែរារាំងដំណើរការនៃការរៀនសូត្ររបស់កុមារពីកំហុសរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏អាចជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់ទំនាក់ទំនង និងការអភិវឌ្ឍន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេក្នុងរយៈពេលវែងផងដែរ។

- ឃ្លាទី ៣ "ខ្ញុំ​ចង់​នៅ​ម្នាក់ឯង..."

កុមារដែលមានភាពវៃឆ្លាតខាងផ្លូវអារម្មណ៍ទាប ជារឿយៗមានការពិបាកក្នុងការគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ដោយខ្លួនឯង និងខ្វះជំនាញឯករាជ្យ។ ជារឿយៗពួកគេមានអារម្មណ៍ធុញថប់នឹងស្ថានភាពថ្មី ការប្រកួតប្រជែង ឬជម្លោះ។ នៅពេលកុមារណែនាំថា "ខ្ញុំចង់នៅម្នាក់ឯង" ពេលខ្លះវាអាចជាសញ្ញាថាពួកគេកំពុងព្យាយាមចៀសវាង ដោយមិនចង់ប្រឈមមុខនឹងការលំបាកដែលពួកគេកំពុងឆ្លងកាត់។

- ឃ្លាទី ៤ "វាមិនមានអ្វីទាក់ទងនឹងអ្នកទេ ... "

នៅពេលកុមារមានការយល់ដឹងអំពីអារម្មណ៍ខ្ពស់ ពួកគេច្រើនតែងាយនឹងអារម្មណ៍របស់អ្នកដទៃ ចូលរួមយ៉ាងសកម្មជាក្រុម និងបង្ហាញពីទំនួលខុសត្រូវសង្គម និងបង្ហាញពីការយល់ចិត្តយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។ ផ្ទុយទៅវិញ កុមារដែលមានសតិអារម្មណ៍ទាប ច្រើនតែនិយាយថា "វាមិនមានអ្វីទាក់ទងនឹងខ្ញុំទេ" ដែលអាចជាសញ្ញានៃការផ្តល់អាទិភាពដល់ខ្លួនឯងច្រើនពេក ដោយមិនខ្វល់ពីអ្នកដទៃ បង្ហាញអាកប្បកិរិយាស្ងៀមស្ងាត់ និងខ្វះការពិចារណា។ ការយកចិត្តទុកដាក់ អាកប្បកិរិយាបែបនេះអាចនាំឱ្យមានភាពឯកោនៅក្នុងបរិយាកាសសង្គម។

១ Copy

៣. តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីជួយកុមារឱ្យប្រសើរឡើងនូវ EQ របស់ពួកគេ?

ដើម្បីជួយកុមារធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវភាពវៃឆ្លាតខាងផ្លូវអារម្មណ៍ (EQ) លោក Daniel Goleman មកពីសាកលវិទ្យាល័យ Harvard តាមរយៈការស្រាវជ្រាវរបស់គាត់ បានបញ្ជាក់ថា EQ មិនត្រឹមតែជាលទ្ធផលនៃហ្សែនប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ត្រូវបានជះឥទ្ធិពលដោយការអប់រំ និងបរិស្ថានផងដែរ។ វិធីសាស្រ្តអប់រំ EQ សម្រាប់កុមាររួមមាន ៖

- បង្រៀនកូនឱ្យស្គាល់ និងគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ ៖ ឪពុកម្តាយគួរតែណែនាំកូនឱ្យស្គាល់ពីអារម្មណ៍ជាក់លាក់ដូចជា សុភមង្គល កំហឹង ទុក្ខព្រួយ ហើយបង្ហាញវាឱ្យច្បាស់ ព្រមទាំងប្រើបច្ចេកទេសដូចជាការដកដង្ហើមវែងៗដើម្បីគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍។

- លើកទឹកចិត្តកុមារឱ្យចែករំលែកអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ៖ ស្តាប់ និងគាំទ្រកុមារនៅពេលពួកគេចែករំលែកអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ជួយឱ្យកុមារលែងភ័យខ្លាច ឬចៀសវាងពីអារម្មណ៍។

- បណ្តុះការយល់ចិត្ត៖ ប្រើរឿង តួនាទី និងសកម្មភាពជាក្រុម ដើម្បីជួយកុមារឱ្យយល់ និងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអារម្មណ៍របស់អ្នកដទៃ។

- អភិវឌ្ឍជំនាញទំនាក់ទំនង ៖ បង្រៀនកុមារនូវពាក្យគួរសម និងស្តង់ដារសង្គម លើកទឹកចិត្តកុមារឱ្យចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសង្គម និងអនុវត្តការដោះស្រាយជម្លោះ។

ឪពុកម្តាយក៏ត្រូវយកគម្រូតាមការប្រើប្រាស់ជំនាញទំនាក់ទំនង និងសង្គមផងដែរ។ ការសង្កេត និងកែសម្រួលវិធីសាស្រ្តអប់រំដោយផ្អែកលើលក្ខណៈពិសេសរបស់កុមារ នឹងជួយកុមារសម្របខ្លួនបានល្អប្រសើរក្នុងសង្គម និងដឹកនាំជីវិតប្រកបដោយសុភមង្គល៕